Bella?

Jacob liep door de straat waar het huis van Bella stond. Nouja, eigenlijk van haar vader. Hij hoopte dat ze thuis zou zijn en zo ja, dat die bloedzuiger haar even tijd voor haarzelf gunde. Altijd als hij aan Edward dacht werd hij een soort van misselijk. Niet misselijk, misselijk maar gewoon een misselijkmakend gevoel. Hij liep de tuin van het huis op en zag al dat Charlie thuis was. Die zou het wel gezellig vinden als hij op bezoek kwam. Hij klopte aan. Toen de deur werd opengedaan werd kreeg hij een gevoel van teleurstelling door hem heen. Hij had gehoopt dat het Bella zou zijn die open deed. Beleefd zei hij Charlie gedag. "Hee Charlie" Hij werd binnengelaten en keek even om zich heen. Geen Bella. Hij besloot om even te wachten. Toen hij de vraag of hij wat wilde drinken kreeg antwoordde hij met: "Doe maar een colaatje." Hij liep naar de woonkamer en plofte neer op de bank. Charlie kwam de woonkamer binnen met in zijn handen een glas cola en een blikje bier. Hijzelf dronk ook wel a en toe een biertje, maar eigenlijk hield hij er niet zo van. Hij zuchtte. Hij hoopte maar dat Bella boven was anders was hij voor niks hiernaartoe gerend. Nouja, voor niks. Bijpraten met Charlie is natuurlijk ook gezellig. Na een poosje kon hij de vraag niet meer voor zich houden. "Is Bella ook thuis?" vroeg hij aan hem.

Bella wilde net haar spijkerbroek uittrekken, om vervolgens haar favoriete spijkerbroek aan te trekken, toen er op de deur geklopt werd. Even luisterde ze of Charlie, haar vader, open zou gaan doen. Dat deed hij. Wie was het? Bella liet haar handen van haar broek afglijden en luisterde aandachtig. Het was Jacob. Bella glimlachtte en liep op een snel tempo naar de deur van haar kamer. Ze drukte de deurkruk omlaag en liep op wat rustiger de trap af. Ze zag dat Jacob al op de bank geplofd was. Bella stond even stil in de opening van de woonkamer. 'Jacob!,' zei ze met een glimlach op haar gezicht tegen een van haar beste vrienden. Charlie zat al in de woonkamer met een biertje in zijn hand. Bella vond bier stinken en dronk het nooit, ze walgde ervan wanneer haar vader's adem naar bier stonk. Even huiverde ze bij de gadachte daaraan. Op tafel stond een glas cola, vast voor Jacon. 'Jacob is er, Bells,' klonk haar vader's stem, je kon duidelijk horen dat Charlie het geen enkel probleem vond dat Jacob er was. 'Ik zie het, Charlie,' zei Bella tegen haar vader, meestal sprak ze haar vader bij zijn voornaam aan. Ze liep naar de bank toen en plofte naast Jacob op de bank neer. Ze keek hem aan en vroeg; 'Hoe gaat het, Jake?,'. Ze had haar beste vriend gemist, waarschijnlijk kon je dat ook goed horen aan haar stem wanneer ze praatte...

Hij keek op toen hij iemand van de trap af hoorde komen. Gelukkig was Edward er niet bij dit keer, maar dat wist hij al. Hij had zijn geur niet geroken hoewel hij hier wel in het huis hing. Maar als die bloedzuiger er in levende lijve was dan was de geur sterker. "Hee Bells. Met mij gaat het prima hoor." beantwoordde hij de vraag die ik kreeg. "Met jou ook alles goed?" vroeg hij voorzichtig. Hij wist vrijwel zeker dat ze wel wist wat hij met deze vraag bedoelde. Hij vertrouwde Edward niet bij haar in de buurt maar andersom evengoed. Hij werd er soms niet goed van. Hij dronk wat van zijn cola en nam wat van de chipjes die Charlie net op de tafel had gezet. Charlie zat nu naar een baseball wedstrijd te kijken dus het zag er niet naar uit dat hij meeluisterde. En als dat wel het geval was geweest dan hadden ze altijd nog naar de kamer van Bella kunnen gaan. Alhoewel dat voor hem niet de beste oplossing was. De geur van Edward was daar het sterkst en dat was ook logisch. Hij wist dat Charlie Edward niet uit kon staan en hij gaf hem geen ongelijk. Als die twee wat privacy wilden hebben zouden ze toch naar de kamer van Bella moeten gaan omdat Charlie er hel de tijd bovenop zat. Normaal zou hij het verschrikkelijk vinden als het een normaal iemand was geweest, maar Edward gunde hij het van harte.

Bella luisterde naar Jacob. Gelukkig ging het goed met hem. Ze keek hem een beetje boos aan, net of Edward haar wat aan zou doen. Ze wist dat hij het gevaarlijk vond dat ze met hem om ging, maar hij deed echt niemand kwaad! 'Met mij ook,' zei ze op een licht geïrriteerde manier. Al snel was ze niet meer geïrriteerd. Even keek ze naar Charlie, die kon het ook al niet uitstaan als Edward er was. Waarom vertrouwde ze hem niet? Ze zuchtte, het leek erop dat Charlie de baseball wedstrijd op tv aan het kijken was maar je wist maar nooit. Ze wilde niet dat haar vader mee luisterde met haar gesprekken en naar boven gaan was ook geen optie. Jacob zou waarschijnlijk over zijn nek gaan als hij Edward's geur rook. Dan moesten ze maar naar buiten gaan, niet dat het heel erg was om naar buiten te gaan. Het was gewoon koud buiten, Jacob had daar gelukkig geen last van. 'Zullen we naar buiten gaan?,' vroeg Bella aan Jacob die zijn cola dronk. Ze stond van de bank op, ookal had Jacob nog niet met haar voorstel om naar buiten te gaan ingestemd. Ze keek naar Jacob, wachtend tot het moment dat hij ook zou gaan opstaan en ze naar buiten zouden gaan. Het leek er niet op dat Charlie wist dat zijn dochter en Jacob naar buiten zouden gaan. 'Pap, wij gaan naar buiten,' zei Bella tegen haar vader, ze keek naar Jacob en wilde dat hij op ging staan en met haar mee naar buiten zou gaan...

Jacob dronk het laatste beetje cola uit zijn glas, nam nog wat chips en liep achter Bella aan. Hij merkte wel dat ze geïrriteerd was door wat hij net had gezegd. hij wilde dit bezoekje niet verpesten dus schonk hij haar een glimlach. Niet zomaar een glimlach, nee zijn glimlach. Hij zei Charlie gedag en toen ze eenmaal buiten stonden dacht hij na over wat ze zouden doen. Ze zouden naar La Push kunnen gaan. Billy zou het ook gezellig vinden als hij Bella weer eens zou zien. En ze konden natuurlijk nar het strand gaan daar. hij vond het altijd heerlijk daar. Het was er meestal lekker rustig. Hij zou het Bella eens voorstellen. "Hee Bells. Wat vind je ervan als we naar La Push gaan? Billy zou het gezellig vinden en het strand is er ook nog steeds." Hij grijnsde naar haar. En de leukste rede was dat de Cullens daar niet kwamen. "Waar is Edward eigenlijk? Hij laat je toch nooit alleen?" Zei hij op een bijna sarcastische manier. In de buurt van Bella zei hij nooit het woord bloedzuiger. Als hij dat wel deed dan kon hij hun vriendschap wel vergeten, en dat was het laatste wat hij wilde.

[sorry voor uberkorte post]

Bella keek naar Jacob die opstond. Hij nam nog wat chips, Bella zuchtte even onhoorbaar. Ze bleef een tijdje naar Jacob kijken, nog steeds licht geïriteerd. Jacob glimlachtte zijn aller-Jacobste glimlach, toen moest Bella gewoon terug glimlachen. Ze hield van die glimlach, dat was de Jacob zoals ze hem kende. Hee Bells. Wat vind je ervan als we naar La Push gaan? Billy zou het gezellig vinden en het strand is er ook nog steeds,' klonk Jacob's stem achter haar. Ze draaide zich verast om en dacht aan La Push, daar had ze zoveel met Jacob beleefd. Ze duwde die gedachten weg en zuchte even. 'Jake, ik moet nog huiswerk maken. Dus een bezoekje aan La Push zit er niet in,' zei Bella tegen hem. Het was geen smoes, ze moest echt nog huiswerk maken en ze wist dat ze haar huiswerk niet zou afkrijgen als ze vermoeid haar bed in wilde gaan. Ze was echt een lafaard, ze wilde niet naar La Push omdat ze haar huiswerk dan niet af zou krijgen. Ze dacht er verder niet bij na en keek even naar Charlie die geconcentreerd de baseball wedstrijd op televisie aan het kijken was. 'Pap, Jacob en ik gaan even naar buiten,' deelde Bella haar vader mee, ze trok de voordeur open en liep naar buiten. Het was best koud buiten en het miezerde. Bella wachtte even tot Jacob ook naar buiten zou komen en ze een kleine wandeling zouden kunnen maken.