Anna-Sophie

Naam: Anna-Sophie Linser (van Wenen)
Soort: Vampier
Leeftijd: 26 (fysiek) meer dan 400 jaar als Vampier
Newborn: einde 16e eeuw
Schepper: Onbekend
Geslacht: Vrouw
Lengte: 1.68m
Oorsprong: Wenen
Coven: Is trouw aan de Volturi, maar rekent haarzelf niet tot hun coven
Opleiding: Klinische psychologie. En eigen onderzoek naar gedragspsychologie nieuwgeboren vampiers.
Gave: scherpe eerste indruk. Herkent iemands aard/karakter direct bij ontmoeting.
Karakter: Anna-Sophia komt rustig en behoedzaam over. Ze is een observeerder, iemand die de situatie rustig wilt bestuderen voor ze een stap neemt. Dit maakt haar op sommige momenten ook besluitloos. Ze komt vriendelijk over en is ontzettend behulpzaam wanneer ze dit wil zijn. Ze weet alleen ook wanneer ze afstand moet nemen, om het ‘lot’ zijn gang te laten gaan…zo noemt ze het.
Ze komt over als een moederlijk type, gereserveerd, maar zorgzaam.
Haar gave maakt het dat ze sceptisch staat tegenover ‘jonge’ vampieren die zich duidelijk nog niet goed kunnen beheersen en is dan moeilijk van vertrouwen, vanwege haar gave het karakter van andere mensen te doorzien. Vandaar haar onderzoek naar nieuwgeboren vampiers.
Anna kan ontzettend slecht tegen oneerlijkheid en strijd ook voor gelijkheid tussen mensen en vampiers. Samen leven op één aarde moet mogelijk zijn. Ook al drinkt Anna wel gewoon mensenbloed, ze kiest haar slachtoffers zorgvuldig uit.
Een vegetarisch leven lijkt haar tegen de natuur in te gaan, maar ze staat altijd open voor de meningen van anderen. Ze kan goed luisteren en zal altijd naar argumenten vragen om iets te ondersteunen.
Menselijke geschiedenis: Haar vader was een machtig man en bezat veel land, was aartshertog van Oostenrijk, waar zij opgroeide. Echter haar geboorte was buitenechtelijk en ze werd niet door haar vader erkend.
Trouwde met een hertog, kinderloos. In die tijd was een opvolger, een kind, erg belangrijk. Anna zat er erg over in dat zij haar man nog altijd geen nazaat geschonken had. Haar man was niet één van de vriendelijkste echtgenoten op aarde.
Op een dag werd hun koets aangevallen door wat zij dachten ‘rovers’. Ze waren onderweg naar een bal van Anna’s broer. Het bleken echter vampiers te zijn. Hun wachters en koetsiers kregen de kans niet om te kijken. De koets werd omgegooid en de paarden braken los en renden weg.
Haar man werd als eerst de koets uitgesleurd. Zijn krijs en gegorgel was het laatste wat ze ooit nog van hem gehoord heeft voor ze door de klap op haar hoofd buiten bewustzijn raakte.
Toen ze wakker werd, stond ze in vuur en vlam. Haar hele lichaam voelde aan alsof het verkoolde in lava. Ze veranderde en haar tweede leven begon?
Vampier geschiedenis: Toen Anna wakker werd, was ze alleen en op een andere plek ergens in het woud. Haar keel brandde hevig en toen ze water probeerde te drinken uit een beekje merkte ze dat ze ervan moest kokhalzen. Bovendien waren haar ogen veranderd, gitzwart, als de nacht.
Ze wist niet wat ze moest doen, waar ze was of waar ze naar toe moest. Alleen een vage herinnering aan een feest, haar familie, trok haar naar het Oosten. Ze kwam aan op het kasteel, sneller dan ze ooit verwacht had, maar het feest was al afgelopen. Hoe lang had ze in pijn op de bosgrond gelegen? Ze had gerend en was totaal ontaard, gehavend. Haar broers en zussen vingen haar op, brachten haar naar een kamer. Haar reünie met haar broers was alleen niet vreugdevol voor Anna. Zo hoorde geklop, continu geklop, van harten, overal om haar heen. Ze kon haar gedachten er niet vanaf houden. En ze rook bloed, zo ontzettend veel bloed.
De deuren van haar kamer waren gesloten. Ze had zich verstopt in de hoek van de kamer, in het donker, waar niemand haar zou kunnen zien en had zich afgevraagd wat er met haar gebeurd was, twee dagen lang. Wat was ze geworden?
Op de derde dag zonder water of voedsel, haalden haar broers er een dokter bij die haar wilde controleren. Haar huid voelde koud en hard, als graniet en spierwit. Haar ogen waren veranderd, gitzwart in plaats van blauw. Pigmentverandering?
Anna kon alleen maar naar de blauwe aders in zijn nek kijken, gebiologeerd. En het kloppen van zijn hart leek oorverdovend. Voor ze het in de gaten had ze zich aan hem vastgebeten en zijn luchtpijp vermorzeld. Overheerlijk had zijn bloed gesmaakt. Maar toen ze klaar was, schrok ze zo van haar daad, dat ze het kasteel ontvluchte en zich nooit meer liet zien.

Ze kwam de Volturi tegen in Italië en heeft lang met hen samen gewoond en geleefd. Ze kreeg een hechte band met Aro en Marcus, maar vooral met Marcus. Door haar gave wist ze met wie ze het best kon omgaan. Door deze hechte band, kreeg ze veel bewegingsvrijheid. Ze volgde de regels van de Volturi, maar hield haar eigen meningen erop na. Echter er kwam nieuws uit het noorden van een mogelijk geregistreerde vampier die zich had laten zien aan de mensen. Het bleek Anna te zijn. Tot op heden is zij één van de weinig vastgelegde (op schilderij welliswaar) vampiers in de geschiedenisboeken, hoewel men dan wel diep moet graven. Aro hoorde dit en besloot haar te doden voor het verbreken van de regels.
Het was Marcus die haar gave uiteindelijk ontdekte, wat haar bij Aro in een nieuw daglicht worp. Hij besloot haar toch niet te doden, omdat ze waarschijnlijk goed van pas zou komen. Ze kon voor hem leden van de Volturi ‘screenen’ om zo te achterhalen of ze te vertrouwen waren en ook trouw zouden blijven aan de Volturi. Anna heeft Aro na dit voorval alleen nooit meer volledig vertrouwd.
Uiteindelijk, na een eeuw, verliet Anna de Volturi om te reizen en de wereld te ontdekken. Ze wilde meer te weten komen over hun ‘voedsel’ en andere vampiers en beloofde altijd contact te blijven houden en ontwikkelingen door te sturen. Ze merkte dat ze zichzelf onder controle kon houden hoe langer ze in de buurt was van mensen en ze met hen om ging en hen leerde kennen. Ze leerde mensen kennen, maakte kennissen en bood hier en daar een helpende hand, maar ze bleef nooit lang om haar identiteit te verbergen.
Uiteindelijk volgde ze de opleiding psychologie aan de universiteit van Cambridge om meer te weten te komen over ‘mensen’ en misschien om grip te krijgen op haar vorige leven, op wat ze ooit geweest was.