Bad memory‘s

De schemering valt over het land en een nieuweling opend zij ogen. Knal rood gloeien ze even op wat zijn bloed dorst weer spiegelt. Licht kreunend werk hij zich overeind. Geplaagd door slechte herinneringen wreef de 16 jarige jongen in zijn ogen. Pijnlijk waren die herinneringen alsof het gisteren gebeurd was, maar hij was al een maand lang zoals hij nu was. Jack vloekt luid terwijl hij zijn hoofd helder probeert te krijgen. Hij zou zich eerst moeten voeden anders zou hij straks nog iemand onderuit trekken! Jack rekte zich uit en zoekt naar een verdwaalt dier, maar die beesten lijken wel te zijn verdwenen tot ie een stel ratten hoort vechten bij een afval zak. Goed beter iets dan helemaal niets en een gevaar voor iedereen betekenen die zijn pad kruizen zou. Jack sluipt stilletjes naar het groepje ratten en weet er twee te grijpen. De rest vlucht weg in de steeds donkerder wordende nacht. Snel maakt Jack een einde aan het leven van de ratten door ze hun nek om te draaien eer hij zijn scherpe hoektanden in hun toch al natte vel zet. Het is niet het soort bloed dat Jack snel drinken zou, maar voor nu had hij niks anders kunnen vangen. De gevaarlijke gloed in zijn ogen dempte wat doordat zijn bloed dorst gedeeltelijk gestilt is. Voor nu zou hij beter rustig naar een andere plek kunnen gaan en een groter dier zoeken anders bleef het gevaar bestaan dat Jack toch een mens doden zou en dat was nu net wat hij niet wilde dat gebeuren zou!!! Zijn voetstappen hoorde je niet eens met de herrie die de nacht vullen doordat Jack zich tussen de mensen massa door beweegt en hier zo snel mogelijk weg wil. Zijn bloeddorst dringt zich hernieuwd aan hem op en de pijnlijke herinneringen spelen zich opnieuw af voor zijn geestes oog. Jack besteede er nu geen aanacht aan en verdringt alles om zich snel tussen de menigte uit te wurmen en een donkere steeg in te vluchten vandaar snelt Jack naar de brand trap en klimt zo snel als hij kan naar boven om zich over de dakrand te trekken en bij te komen. Het is nog verdomde lastig voor een beginner om zich in te houden, maar tot nu toe lukt het Jack aardig, maar zijn vlucht poging was opgemerkt en niet door een mens. Jack vloekt grondig om dat hij zich niet kan bevijden van zijn herinneringen die hem steeds opnieuw volteren!!! Een stem, een geur die niet menselijk is dringen tot hem door, maar helder zien doet Jack nog niet. ‘Ik... ik wil geen herrie ik heb alleen wat rust nodig voor ik weer verder ga...‘ Jack hoort zelf al de twijfel in zijn stem, maar geeft er verder geen aandacht aan en zakte dor zijn benen met zijn rug naar de massa onder en achter zich door stromen. Zijn zicht vertroebelt en snel knijpt hij zijn ogen dicht en grimast. Waarom over kwam hem dit dan ook? Het had gewoon een simpele opdracht moeten zijn voor dat kreng hem veranderde in wat Jack nu was!!! Zijn opdrachtgever was zich van geen kwaad bewust van wat hij met zich mee droeg. De man was laaiend geweest doordat hij het item niet gestolen had, maar gedreven door de bloedlust had Jack hem eerst vermoord voor hij zijn bloed gedronken had, maar dat kon niemand weten omdat dat gebeurd was in New York... Jack wreef in zijn ogen om zijn zicht te verbeteren, maar het lukte hem niet!? Door de reeks herinneringen die door zijn hoofd bonkte begon hij hoofdpijn te krijgen. Argh! Dit was niet normaal meer hoe zou hij van deze vervelende situeatie af kunnen komen? Jack richt zijn blik naar boven naar de sterren die bijna schuil gingen achter de voorbij drijvende wolken, maar letten niet langer op de vreemde die bij hem op het dak stond.