rustig lopen

Natas liep rustig door het bos. Eigenlijk was het gewoon op mensen niveau maar voor een vampier best langzaam. Maar dat vond Natas niet erg ze vond het soms wel fijn om weer zo rustig te lopen. Natas keek door haar zonnenbril naar de omgeving. Deze had ze vaak op omdat rode ogen niet echt een normale kleur waren. Meetsal als iemand het toevallig zag zei Natas dat het contactlensen waren. ´Het is hier wel rustig´ dacht Natas. Ze had het eigenlijk wel verwacht van zo´n klein dorpje maar misschien was hier ook wel iets leuks te doen. Teminste dat hield Natas zich voor eigenlijk was dit een tussenstop voor de grote stad. Toch vond Natas het wel fijn soms zo´n rustig dorpje daar kwam je teminste meestal wel weer vampieren tegen. Natas zuchte het was al best lang geleden dat ze een vampier sprak. En diegene die ze het laatst sprak wou haar lunch afpakken. Dat vond Natas wel zo stom aan vampieren die waren meetsla niet praat graag maar bijt graag. Natas sprong behendig in een boom en keek om zich heen. Ze ging op een tak zitten en pakte haar tas. Hier zaten een paar dingen in die ze gemakkelijk kon stelen van een paar mensen. Ze pakte haar tekenblok en mp3 speler en begon de omgeving te schetsen en wat muziek op te zetten. Oppeens hoorde Natas iets en keek op ze wist dat iets dicht bij was maar of het aardig was dat wist Natas niet. Natas hoopte dat het een vampier was en zei ´´hey is daar iemand´´. Je kon moeilijk roepen dat iemand een vampier was dus vond Natas dit de beste oplossing. Ookal klonk het dom voor een vampier.