Onvoldoende

Mama, haha. Ze zag Freddy naar het meisje in haar ondergoed kijken terwijl hij dat zei. Effy keek eens kort naar lilo en dan terug naar Freddy. Effy kon de gelijkenissen duidelijk zien, ook al was het meisje vervormd door het vampier zijn, en was Freddy een wolf, het kon niet anders dan dat die 2 familie waren. “je moeder is… een vampier.” Zei effy lichtelijk verbaasd, ingeprent met een vampier, zoon van een vampier. En dat als gedaantewisselaar. Die jongen had al heel was meegemaakt in zijn leven. Natuurlijk was ze niet zeker dat ze Freddy zijn moeder was, maar de gelijkenissen waren opvallend.

Freddy zag Effy kijken van hem, naar Lilo, en terug naar hem. “je moeder is… een vampier""Ja, ik ben er ook met eentje ingeprent, in het beste geval trouw ik er zelf met eentje. En waarschijnlijk worden dan ook alle getuigen vampiers. Ik weet gewoon de juiste mensen tot vrienden te maken." Freddy had de hele tijd zijn grijns op zijn gezicht gehouden. Eigenlijk grijnsde hij zowat altijd. Zo stond zijn gezicht. Hij werd er vrolijk van, en zo vond hij zijn gezicht best wel mooi. Dus dat waren alleen maar voordelen. Zijn gedachten bleven bij Chyta zweven. trouwen, dat zou geweldig zijn. Maar het stond niet eens vast dat ze hem wel mocht. Ze deed in ieder geval aardig, ondanks zijn geur. Maar hij begreep dat het voor haar niet makkelijk kon zijn. Voor freddy was het nochtaans zo duidelijk als iets.... Pats boem, ware liefde...

Kay bekeek het schouwspel. Hij was blij dat het meisje, of de wolf weg was gegaan. Maar nu stond hij hier, tussen vampiers. Hij snoof, en nog een gedaanteverwisselaar.
Hij snapte niet goed waar ze het over hadden, inprenten? Hier had hij nog nooit wat over gehoord. Ook had hij hier echt geen zin in. De vampieren leken nu geen interesse te hebben om hem aan te vallen. Maar met bloedzuigers wist je het nooit dacht hij.
Hij keek wat om zich heen, en besloot maar weg te lopen, richting huis. Hij moest nog studeren en vanavond zal hij wel bedenken of hij nog op jacht wilde. Nu kon het hele wolven gedoe hem een worst wezen.
Langzaam liep hij van de groep weg.