Mosimana Danda

Naam: Mosimana Danda

Leeftijd:19

Nationaliteit: Niger/Afrika

Info: Mosimana (Mosi voor de vrienden) lijkt eigenlijk niet op een vampier. Haar hart klopt niet en haar ogen zijn goud, maar haar huid is net zo zwart als dat van alle negers. Haar haar is lang en ligt in vlechten en kralen. Ze is een jonge vrouw, en haar leeftijd is onmogelijk te schatten. Door haar onwetendheid over het vampier zijn lijkt ze maar 100, maar ze leeft al veel langer. Ondanks dat ze niet zoveel weet over andere vampiers,weet ze toch hoe ze haar eigen krachten moet uitspelen, en ondanks haar onwetendheid komt ze wijs en zelfverzekerd over.

Gave: Mosimana kan geuren ,geluiden en smaken zien. Ze denkt wel dat het gewoon hoort bij haar soort. Omdat ze die kan zien, heeft ze er ook controle over. Zo kan ze geluid ook zichtbaar maken voor andere wezens, of kan ze die zo sturen dat het een wapen word.

Verleden: Als jonge dochter van een genezeres had ze niet echt veel vrienden. Want ze was de dochter van de heks. Zelf vond Mosimana dat helemaal niet erg, later zou ze het noodzakelijke werk van haar moeder doorzetten. Haar vader is gestorven toen ze 3 was, en haar moeder zorgde alleen voor haar. Haar jonge leven bestond uit studeren. Ze had een geweldig geheugen en leerde alle planten, hun namen en genezende of giftige eigenschappen. Iedereen werd een beetje bang van haar. Toen Mosimana 15 werd stierf ook haar moeder. De dorpelingen wisten niet goed wat met haar aan te vangen, niemand wou graag met de kleine heks omgaan, maar ze was nodig dus deden ze aardig. De kinderen trokken zich er niets vandaan en probeerden haar weg te pesten, en hoe graag Mosimana ook weg wou, ze hield vast aan haar belofte om voor het dorp te zorgen. Toen ze op 19jarige leeftijd op zoek ging naar kruiden kwam er een monster. Ze dacht dat ze ziek was door de bleekheid van de huid. Ze had al van blanken gehoord, ze had er zelf al gezien. Maar zo een bleke blanke, die moest wel ziek zijn. Mosimana wou dichter komen om te zien of de vrouw koorts had. Tot haar verbazing beet het wezen in haar nek. Een brandende pijn overviel haar. Toen ze 3 dagen later terug keerde naar haar dorp was ze niet dezelfde. Er werden roddels gefluisterd dat ze een pakt gesloten zou hebben met de duivel om superkrachten te krijgen. Mosimana wou er eens om lachen, maar ze kon uitzonderlijk snel lopen, en sinds die dag verouderde ze niet. Haar zicht waas verscherpt en… Ze had zo’n dorst. Ze dronk en dronk maar, maar water kon haar dorst niet lessen. Toen ze merkte dat mensen haar deden watertanden weigerde ze met haarzelf te leren leven. Ze ging naar het bos en wou nooit meer terug komen. Ze probeerde zichzelf te vergiftigen door giftige kruiden te eten, maar het mocht niet baten. Er passeerde een wolf, en ze zette haar tanden erin. Mosimana heeft nooit een mens vermoord, ze ging terug naar haar dorp en legde alles uit. Ze zagen haar als een God nu. meer dan 400 jaren lang diende ze het dorp door mensen te genezen en oude verhalen te vertellen. Tot er op een dag meer kwamen zoals haar. Mosimana kon haar dorp niet beschermen en het werd tot de laatste man uitgemoord. Doelloos zwierf ze rond. En na een zoektocht van onbekende duur naar haar soort kwam ze te weten dat ze het meest over zou kunnen leren in Forks, een klein dorpje in een ander continent. Ze had geen wraakgevoelens tegenover haar soort, ze wou gewoon leren. En Mosimana hoopte dat ze niet in teveel problemen zou komen