Geneeskundige kruiden bij Mosimana

Trots keek Mosimana naar het gebouw. Dit was haar winkeltje. Ze glimlachte en stapte door de groene deur. Binnen stonden er allerlei potjes met planten. er stond bij elke plant een slordig papiertje met de Latijnse naam erop, en soms een naam in de volksmond. De geneeskrachtige werkingen moesten ze maar aan Mosimana zelf vragen, ze had geen zin om dat op een papiertje te schrijven. Ze was blij en draaide een toertje rond haar as. Toen stelde ze het bord open buiten en wachtte op haar 1ste klant.

Ina stapte het eerste het beste winkeltje binnen dat niet stonk omdat de zon net fel was beginnen schijnen en ze haar parasol ‘thuis’ vergeten was. Zodra ze binnenkwam zag ze dat ze een kruidenwinkeltje was binnengestapt en rook ze meteen een vampier. Ze herkende de geur, deze vampier was ze al eens tegengekomen en heette Mosimana. Ina keek aandachtig naar de kruiden. “Voor wat dient deze?” vroeg ze terwijl ze op een grappig kruidje wees. Eigenlijk kon het haar niet echt veel geven, maar ze vroeg zich wel af wat een vampier zoal bijeenraapte van planten.

Mosimana zag dat ze een klant had. Meteen een vampier. Ze begreep het wel, door de zon had ze haar winkel verduisterd. Hier moest ze verstoppen dat ze een vampier was. Het baarde haar wat zorgen, want de meeste planten hadden het zonlicht hard nodig. Ina wees een plantje aan en vroeg waar het voor diende. Waarschijnlijk het eerste het beste plantje dat ze zag, om gewoon maar iets te zeggen. Mosimana zette een glimlach op "Die plant is om te genezen, de hele groep van die planten trouwens. Deze is redelijk onschuldig, bij overdaad krijg je hoogstens buikpijn. Hij geneest mensen van koorst"