All alone, scared and nervous.

Will liep op een sloffende gang de hal in naar de receptie. Zien ogen bekeken het minste beetje waarbij hij alles razendsnel in zich opsloeg om het niet te vergeten. Zo viel hem gelijk het nieuwe meisje bij de receptie op. Met zijn handen in zij gescheurde spijkerbroek liep hij door. Iets naar voren gebogen met zijn boven lichaam kwam hij tot stilstand en keek hij het nieuwe meisje vragend aan. Ze droeg een koptelefoon en was druk bezig aan de telefoon. Ze had Will pas na enkele seconde door. Daardoor schrok ze iets waardoor ze een aantal haastige bewegingen maakte.
,,Sorry, kan ik je helpen", sprak ze snel waarbij ze de muis van haar computer haastig heen en weer schoof en Will met een vriendelijk, lieve glimlach aankeek. De schamende blik in haar ogen deed die van Will draaien. Haar gezicht staarde hem niet aan. Waarom een lach, het is een ziekenhuis, geen dierentuin. Droog bracht hij het briefje van uit zijn broekzak naar de balie. Daar sloeg hij zijn hand, plus afspraak met een klap op de balie. Sommige mensen, waaronder het meisje schrokken van de plotselinge klap. Hij schroof het vervolgens naar haar toe.
,,Ik kom voor mijn afspraak", bracht hij vervolgens met een droge toon en een verveelde blik. Will had op dit moment nergens zin in. Zijn angst voor de dokter verdrong hij onder zijn aso gedrag. Hij was namelijk als de dood. Hij wist wat er zou kunnen gebeuren, en ging dan ook van het ergste uit. Niet veel later begon mevrouw weer te praten.
,,U word verwacht op de 2de etage, kamer 37B aan uw linkerhand", sprak ze met een neppe lach op haar gezicht. Will walgde ervan en liet dit ook duidelijk aan haar merken. Vervolgens liep hij weer even verveeld verder naar waar hij verwezen werd. Droog gingen zijn sneakers al sloffend over de klade ziekenhuis gangen. Hij nam de trap naar boven waar hij boven naar zijn kamer liep. Hij was bezet. Nog even wachten dus. Hij plofte neer op en willekeurige stoel. Hij was alleen, niemand anders was te zien, te horen, of te ruiken. Will zuchtte. Had hij weer.