Thirst for Blood!!!

De dagen waren slopend net als de nachten. Zijn rustloze gedachten maakte hem compleet van de wereld, maar wanneer hij zijn dorst gelest had verdween die rattelende rond razende gedachte en bracht ht rust in zijn bovenkamer alsof hij net stoned was geworden of zo? Niet dat drank nog drugs enig effect op hem zouden hebben. Goed van de drank ging Jack hooguit over zijn nek omdat hij nu niks anders in zijn maag kon verdragen dan het rode levens elixer! Mee gelift achterop een pickup truuk kwamen ze op een regenachtige dag binnen gereden in Forks Jack bedankte de bestuurder en nam afscheid van hem. Opnieuw gekwelt door pijnlijke herinneringen die Jack niet mer dan hoofdpijn bezorgde begon hij richting de huizen te lopen. Niet dat Jack het nodig had om overdag zich te verschuilen, maar hij was veel liever s‘nachtes actief dan kon hij rustig rond lopen zonder klagen. Goed nu hingen de wolken hoog tegen de zon geplakt en verborg het de vampier schittering toch wilde Jack zo snel als hij kon uit het daglicht zijn voor de eerste zonne stralen door de wolken heen komen zou en hem verraden... Jack slenterde langs en bedacht net een goed exucces om de dag door te slapen zeker nu die jongen in een vreemd gebied en vreemde mensen, vampiers en natuurlijk weerwolven! Jack was er zins kort achter gekomen dat zijn kracht zijn eigenbloe was. Hij kon andere helen met simpel en alleen door zijn bloed op iemands wonden te druppelen. Niet dat ze hem darna gingen gehoorzamen echt niet, maar nu kon hij ook mensen tot op zekere hoogte hun bloed drinken en zijn tandmerken verdoezelen door op zijn tong te bijten en daarna zijn bloed over de wondjes heen te likken zodat ze zouden helen. Jack had dit een paar keer gedaan in Phoenix maar stiekem zodat niemand het zien zou. Jack doden niemand nog maakte hij iemand ongewilt een vampier op deze manier. Zijn hoofd leek bijna te barsten, maar het was nog veel te licht om een mens een half donkere steegje waar je gemakkelijk gespot kon worden! Jack schudden zijn hoofd om deze gedachten kwijt te raken, maar ze bleven zich aan hem opdringen. Jack komt bij een pension binnen en vraagd de eigenaar of Jack hier zou kunnen blijven voor een paar uur. De vrouw vind het niet erg en haar dochter vin Jack wel leuk en ze voelde zich aangetrokken en begeleid hem naar boven. Zijn bloeddorst maakt Jack gek en hij streelt haar mooie gelaat, maar begint eerst met een klein kusje voor ze zich compleet aan Jack over geeft. Hij zak af naar haar hals terwijl Jack de deur achter zich dicht maakt en De pension dochter naar het bed begeleid e haar langzaam aan en rustig dwingt te gaan zitten. Ze kreunt zachtjes wanneer Jack zijn tanden in haar hals drukt. Haar bloed zoet als kersen glipt over zijn lippen en Jack drinkt voorzichtig behoedzaam zodat hij niet te ver gaan en haar dood drinken zou of een vampier van haar maken zou. Zodra hij genoeg gedronken heeft trek Jack zich iets terug en bijt op zijn tong voor hij over de twee kleine wondjes likt. Hij glimlacht bij het zien verdwijnen van zijn tandafdrukken en legd het 17 jarige meisje rustig neer. Ze zal zich vermoeit voelen meer niet. Zelf stralen zijn ogen van voldoening al verdwijnen de rond razende gedachten en herinneringen! Jack voelt zich heerlijk en vervult met nieuwe kracht, maar hij besluit toch om te gaan slapen om zo geen argwaan te trekken en keert zijn rug naar het meisje om misverstanden te voorkomen. Zodra de schemering valt word Jack weer wakker en ziet dat die griet nog ligt te slapen. Een zachte glimlach verschijnt op zijn lippen en Jack staat eerst op voor hij haar wekt. Ze kijkt hem verbaasd aan en krijgt meteen een boei. Jack grinnikt en verzekert haar dat ze gewoon geslapen heft en hij naast haar was gaan liggen. Ze word minder verlegen en vertrekt voor Jack besluit hetzelfde te doen. Eenaal beneden betaald Jack voor de kamer helaas de volle pond, maar goed daar ging hij niet over lopen bekvechten met de vrouw des huizes en vertrek daarna. Zijn voetstappen klinken licht en vallen best op in het stille Forks! Niet zoals hij anders gewent was in de drukte van de steden. Ook heeft Jack zijn ekster ogen nooit kunnen afleren waardoor hij praktiesche bijna een van de beste dieven was geworden tot die cruiale nacht in het rijkelui‘s huis die leeg en verlaten had horen te zijn! Jck schud zijn hoofd en liep door tot zijn aandacht werd getrokken door een kleine toch felle schitterig. Jack kan he niet helpen en draait zich op zijn hielen en ziet in de verte een gouden kandelaars staan tssen de andere troep. Voorzichtig tilt hij het ding op en keurt het met een meesterlijk oog. Wie het ook weg gegooit had... Het was geld waard veel geld! Jack ziet de inscriptie en probeert het te lezen, maar helaas staat het zo klein dat hij het niet lezen kan en dat ergerd Jack wel, dus stopt Jack de kandelaar in zijn tas en vervolgt zijn weg met rustige stappen tot er ineens iemand voor Jack uit de duisernis van de nacht komt en hem zeer diep in zijn rode ogen keek alsof Jack iets verkeert had gedaan wat op het moment ook niet zo was. Jack wacht geduldig af op wat deze zou gaan doen???

(Is al goed ik ben niet kieskeurig. ^^)

Die geur? Hm, hij had al eens eerder geroken, maar dat was al een tijdje geleden... Jack zag dat deze sterker gebouwt was dan hijzelf, maar diens blik verried al meer dan genoeg! Dus de verhalen over vampieren tegen de weerwolven klopte dus wel degelijk?! De woorden van de wolf klonken nogal barst en laag, maar Jack besteden er geen aandacht aan hoe deze sprak. Het was gelukkig bewolkt en daar was hij meer dan te vrede mee. “Dat komt nog wel, maar niet hier tussen de huizen.“ zei Jack rustig. Hij was nooit een held in een een op een gevecht geweest, maar ontwijken was meer zijn specialiteit omdat Jack in zijn mensen tijd de politie altijd ontweken bij een convrontatie wanneer die lui hem bijna in de val gelokt hadden. Nee Jack was als mens al een snelle geweest, maar kende zijn nieuw verworven krachten niet buiten dat zijn bloed wonden kon helen. Jack had nooit zin in ruzie en deze knaap voor hem was er kennelijk er wel op uit... “Als je het zo nodig vind zo te doen moet jij weten, maar ik heb geen zin in geoewehoer ik heb hier ook niet om gevraagd.“ Jack reageerde niet onverschillig nog dat hij er interessen in had, maar de wereld waar hij nu in gedwongen was kende hij niet, omdat zijn maker geen weet van hem zou kunnen hebben tenzij Jack hem of haar tegen zou komen. Vampiers waren wezens van fantasie geweest voor hem net als weerwolven trouwens. Jack schudden zijn hoofd. “Waarom word ik dan ook altijd in zulke ding getrokken?“ mompelde Jack verveelt en keek even weg van die gozer. Waarom had Jack die andere insluiper niet ontdekt? Dat huis had leeg moeten zijn? Jack kon het niet helpen dat die gedachten ineens bij hem op kwamen, maar het hing vast samen met die vervelende herinneringen die hem steeds irriteerde?