Op zoek naar een huisje...

Chyta was op haar vlugste tempo weggelopen van de kerk naar hier. Ze hoopte dat Freddy zou meekunnen en dat hij vlug kwam. Ondertussen bekeek ze al enkele huizen. Ze waren allemaal bewoont. Ze begon te twijfelen; misschien was er niet eens een huis over en ze wou niemand daarvoor doden tenzij het echt noodzakelijk was, maar misschien zou ze er nog eentje vinden. Heel misschien. Ze zuchtte en liep langzaam verder. Ze wou dicht bij het bos wonen, dan zou ze niet zo opvallen. Want als je ergens in het midden van een wijk ging wonen wouden alle buren waarschijnlijk komen kennismaken. Weer zuchtte ze. Het was niet makkelijk om een perfect huisje te vinden. Ze bleef even staan voor een leuk huisje en staarde naar binnen, er was een gelukkig gezinnetje samen aan hat eten. Ze bleef kijken en sloeg iedere beweging gade, zo zou het nooit zijn voor haar. Ze wou zich verzetten omdat anders iemand zou kunnen zien dat ze de hele tijd gewoon naar binnen zat te staren maar ze wou haar ogen niet losmaken van het schouwspel. Ze besloot om gewoon hier even te wachten op Freddy.

Rico was een beetje aan het wandelen, hij zich net gevoed maar ver weg van hier; hier zaten al genoeg vampiers vond hij. Hij zag een vrouwelijke vampier voor een huisje naar binnen kijken, hij was nieuwsgierig. Hoelang zou ze daar al staan en waarop was aan het wachten en naar wat was ze nu eigenlijk aan het kijken. Hij stapte rustig door tot hij naast deze vampier stond en keek ook naar binnen. Hij zag een gezellig huishouden dat samen aan het eten waren, misschien keek zij hiernaar ompdat ze nooit kinderen zou kunnen krijgen, hij zou het niet echt willen. De hele tijd er voor moeten zorgen. maar hij wist dat hij wel blij zou zijn om een zoon of dochter te hebben als het er ooit van zou kunnen komen. Hij had gehoord dat hij wel kinderen zou kunnen krijgen met een mensenvrouw maar hij wou niet zomaar even een vrouw verkrachten of zo als hij ooit aan kinderen zou beginnen moest het zijn met een vrouw waarvan hij hield. Maar hij zou er nooit aan beginnen, hij wou eerst nog verder rondreizen in de wereld. Hij wou alles zien. Iedere grote stad en ieder klein dorpje. Hij glimlachtte even dan zou hij wel nog een tijdje moeten leven. Hij hoopte dat dat zou lukken, hij keek even naar de vrouw naast hem. Ze zag er nog wel leuk uit, misschein zouden ze vrienden kunnen worden. "Hallo."

sorry dat ik niet vroeger reageerde, ik heb er eigenlijk wat over gekeken

Freddy huppelde even achter Chyta. Hijw as zo gelukkig, een huisje zoeken, samen , met de vrouw van zijn leven. Dreams do come true. Ook al was het geen huisje om samen in te gaan wonen, wat niet is, kan nog komen. Freddy was even de struikjes gesprongen om een vreugdedansje te doen, hij wou niet dat ze het zag. Nu hij toch alleen was veranderde hij even in een vos en rende een paar toertjes. Zijn geluk kon gewoon niet op. Toen besefte hij dat ze al redelijk ver voor was. Hij werd weer mens en haaste zich achter haar aan. Ze keek naar een huisje, misschien bevalde dat haar. Maar er stond ook een vampier bij, en hij stond iets te dicht naar zijn geosting. Met een donker gezicht zette hijj zich iets voor haar. Hijbeantwoorde zijn groet, die naar chyta bedoeld was, grimmig. Hallo

Rico wachtte op een reactie van de vampier toen er plots een weerwolf voor haar ging staan, nogal beschemend. Vreemd. Weerwolven namen het normaal niet op voor vampiers. En nu was het ook nergens voor nodig want hij wou niks doen. Hij gromde eens verdedigend naar de weerwolf. Hij wou niet dat het op een gevecht zou uitdraaien maar als dat wel zo zou zijn zou hij zich verweren daar mocht de weerwolf zeker van zijn. De weerwolf beantwoorde zijn groet al was die niet voor hem bedoeld. Daar ging hij niet echt boos van worden maar toch vond hij het grof. Hij zou niet vechten nam hij zich voor, hij was benieuwd naar de relatie tussen die twee. Want zoiets had hij nog nooit gezien. Hij was ook nog niet zo vaak geconfronteerd met weerwolven daar meost hij wel rekening mee houden, maar toch dacht hij dat zoiets niet normaal kon zijn, en wou de vampier wel dat hij zo beschermend voor haar ging staan. Hij wou weten wie die weerwolf was misschien was hij wel belangrijk voor haar of gewoon belangrijk voor de wereld maar dat kon hij zich niet inbeelden dus dat zette hij maar gauw uit zijn hoofd. "En wie mag jij wel niet zijn?"
Het kwam er een tikkeltje arigant uit. Hij hoopte maar dat de weerwolf daar niet op zou letten, straks zou hij nog denken dat hij op de andere vampier uit was. Maar dat was niet zijn bedoeling. Hij zuhtte en wachte op een antwoord, hij keek nog even langs de weerwolf naar de vrouw, wie zou zij zijn? Misschien zei ze haar naam wel dankzij zijn vraag ook al was die niet aan haar gericht, misschien zou ze de weerwolf wat willen beschermen zoals hij bij haar wou doen. Hij hoopte van wel.

Chyta wou net antwoorden op die vampier die bij haar was komen staan toen ineens Freddy er ook was, ze was blij dat Freddy er was en grijnsde naar hem. Maar hij zag er niet echt blij uit, hij zette zich voor haar. Dat was raar, hij zag er zo kwetsbaar uit. Zo levend. Hij mocht haar niet verdedigen, ook al leek deze vampier niet vechtlustig. Ze zette zich dus naast hem en keek hem even waarschuwend aan. De vampier zei iets arrogant tegen Freddy, het zinnetje op zichzelf was alleen al arrogant. Ze zuchtte dat had hij waarschijnlijk niet moeten doen. Ze wou proberen om de lieve vrede te bewaren dus pakte ze Freddys hand vast zodat hij niks dom zou kunnen doen. Ze kneep er zachtjes in. Hopelijk had hij door dat hij rustig moest blijven. "Ik ben Chyta. Jij?" Ze probeerde de aandacht even op zich te richten en glimlachte vriendelijk toen ze hem zag kijken. Ze wou even Freddy ook voorstellen maar ze wist niet of hij wou dat zomaar iemand zijn naam wist. Sommige mensen waren heel erg gesteld op hun naam. Ze besloot om hem dan maar niet voor te stellen dat kon hij later nog altijd doen.

Rico keek Chyta met opgetrokken wenkbrauwen aan, voor zover dat kon. Ze had duidelijk een speciale band met deze weerwolf en probeerde de aaandacht van hem af te leiden. Zou niet lukken. Zo naief was hij niet. Als ze dat maar wist en toch zei hij zijn naam, deels om de weerwolf uit te dagen, ook al had hij geleerd dat je weerwolven maar beter niet kon uitdagen. Maar dat beoide hem niet zoveel. Desnoods zou hij zijn gave wel gebruiken. "Rico." Dan keek hij nadrukkelijk naar de weerwolf. Bha wat stonk hij, hoe kon Chyta bij hem blijven. Hij schudde zijn hoofd lichtjes. Hij zou het niet kunnen; niet willen zelfs. hij wou weten wie de weerwolf was, eigenlijk was hij wel wat geinteresseerd in deze geschiedenis maar toch hield hij zich een beetje ongeiteresseerd. Hij haatte het om zich te veel te moeien in andermans leven, ook als anderen dat bij hem deden. al was er niks interessant aan zijn leven. Hij reisde wat rond en bleef nooit meer dan een jaar op één plek, hij had wel enkele vrienden die vampiers waren, met mensen werd hij geen vrienden meer sinds een vijand eens een vriend van hem had gedood, niet dat hij veel om die vriend gaf. Minder dan die vijand hoopte. Hij had daarna mensen zorgvuldig gemeden.

Freddy keek rico gemeen aan. Zo, hij was een gemeen klein ventje. Hij verdween voor zijn ogen, Freddy's zicht werd zward. De koude aanraking van Chyta deed zijn hart op hol slaan. Wat was ze toch geweldig. Toen hij weer aanndacht kon geven aan zijn omgeving, zag hij tot vervelens toe dat meneer Rico er nog stond. "Zo leuke kennismaking zeg" Zei Freddy sarcastisch"Zo dat hebben we dan ook weer gehad, nu kunnen we door he Chyta. " Hij had geen zin om zich te laten ophouden door een arrogante vampier. Chyta had een huis te kiezen.

Chyta zuchtte, wel Freddy was niet veranderd als wolf dat was goed. Al wou ze hem wel eens zien als wolf. Misschien zou ze hem zelfs herkennen. De andere vampier noemde dus Rico, leuk. Zij vond hem niet erg, maar freddy vond hem blijkbaar vreselijk. Ze had hem nog nooit zo zien doen. Niet dat ze hem al zolang kende. Misschien was hij wel atijd zo tegen mensen die hij niet kon hebben en misschien kon hij niet veel mensen hebben. Zij wist het niet, maar dat zou nog wel komen. Ooit. Want ze moesten elkaar wel goed leren kennen, als hij altijd bij haar wou zijn. En dat leek haar ook zo. Ze glimlachte even naar hem. Ze zou wel even weggaan van Rico, waarschijnlijk zou ze hem toch nog zien. En ze wou Freddy niet kwaad maken dus wandelde ze rustig verder. "Dag Rico, misschien zie ik je nog wel eens." ik zwaaide. Zo zou hij doorhebben dat hij weg zou moeten gaan, alleen nog hopen dat hij dat ook zou doen. Ze wandelde tot een huisje op het einde van de straat dat te koop was. dat zag er nog wel schattig uit. En gezellig. Misschien zou ze dit kopen.

Rico zuchtte, blijkbaar had ze wel wat voor hem over. Maar hij was niet van plan zich daarin te storen. Hij wou graag vrinden met haar worden en was vastbesloten om vriendelijk tegen haar te doen en dan was er misschien nog een kans dat ze vrienden werden, een kleine kans maar hij hoopte erop. Hij wou ook weten hoe het zat tussen Chyta en de weerwolf die zijn naam nog niet had gezegt, best wel irritant. Hj zag dat Chyta geinteresseerd naar een huis keek, jgeweldig. Hij haaste zich er naar toe en zei "Zo gauw ben je niet van me af, zou je niet eens binnen gaan kijken?" Hij vond persoonlijk dat je geen huis kon kopen als je niet wist hoe het er vanbinnen uitzag, dat kon een gigantische miskoop worden. Al was dat voor een vampier niet zo erg, hij had geld en tijd genoeg. En waarschijnlijk iedere vampier. Hij sprong over het hekje en keek vragend achter zich. Zou ze deze uitnodiging aangaan of zou ze buiten blijven staan. Hij wist zeker dat ze zou twijfelen. "Je kan dit niet kopen zonder te kijken hoe het er binnen uitziet." Nu kon ze toch niet meer weigeren, hij had een fantastisch argument. Ze kjon er gewoon niet omheen, tenzij ze zou zeggen dat ze dat later wel zou doen ofzo maar hij hoopte maar dat dat niet zou gebeuren.

Chyta keek hem boos aan, hij had een punt, ze kon er niet omheen en ze wou niet op een ander moment terugkomen gewoon omdat freddy en rico elkaar niet echt konden hebben. Dat was niet haar fout, zij zou niets verkeerd met rico doen, meer nog ze zou nets met rico doen. Ze ging alleen met hem kijken hoe het huis er vanbinnen uitzag, ze keek even naar Freddy. Hij mocht het niet erg vinden, nee, hij mocht het welerg vinden. Maar hij mcocht er niks aan veranderen ze wou ook nog een eigen leven ze twijfelde er niet aan. Als freddy het erg vond, oke, maar daar kon zij toch niks aan doen, ze mest het huis langs binnen bekijken. Ze sprong soepel en elegant over het hekje en glimlachte geruststellend naar Freddy daarnakeek ze boos naar rico en ze hoopte dat hij zou begrijpen dat ze hem waarschuwde om niets verkeerds te doen omdat hij anders dood zou zijn. Waarschijnlijk had hij het door want je kon haar blik niet echt anders intrepreteren. "Je hebt gelijk ik moet dit van binnen zien."Ze wandelde langzaam naar de deur, maar toch net iets sneller dan een mens zou doen, ze keek naar de deur, hij was niet eens op slot. Een meevaller. Ze deed de deur open en wachte even met naar binnen te gaan, ze hoopte dat Freddy zou meegaan, ze wou geen huis kopen dat hij haatte. Ze zette een stap naar binnen, nu stond ze in de gang. Het zag er mooi en netjes uit. Geweldig.