Eerste les

Aiden zijn houden werd luchtiger. “waarom we naar school gaan, omdat het lachen is, en omdat het moet. Het valt toch een beetje op als een meisje van 17 nooit naar school gaat. Dat maakt ons… menselijker.” Zei Sya en ze moest lachen. het was niet zo dat ze een zo menselijke toon hadden gezet op school, maar het was wel grappig geweest. Mensen zijn leuk speelgoed, zelf als ze niet om op te eten waren. “en zo kunnen we ook waarschijnlijk langer op één plaats blijven.” Dat moest wel, nu was ze nog een kind en kon ze hier nog 10 jaar blijven, al zou het dan toch heel nipt worden. jammer dat het mensen opviel dat ze niet ouder werden, nu wist ze dat ze over 10 jaar toch weg moest.

Lilo keek Aiden aan alsof hij een idioot was. "Wel, het kan heel goed zijn dat je dom wilt lijven enzo, maar ik hou mijn kennis van de wereld er liever bij." Waarom zou ze niet naar school gaan. Het is niet dat ze iets beter te doen had. Ze vond het een beetje een vreemd idee, ze kon de hele nacht rondlopen, tijd moest nuttig gebruikt worden ook al had ze er genoeg van.

Na een tijdje leek Aiden wat rustiger en begon hij te praten. “Waarom gaan we naar school?” dacht Akai, eigenlijk vond hij dit een redelijk domme vraag… Maar ja, wat kon hij anders verwachten van jonge vampiers? Sya was de eerste die antwoordde, eigenlijk was Akai niet echt eens met haar antwoord, maar dat zei hij niet. Vervolgens antwoordde Lilo, met haar antwoord was Akai wel eens. Hij knikte dan ook bevestigend bij wat ze zei. Ze hadden toch een oneindig leven, wat zouden ze anders doen? Akai keek Aiden nu wat minder strak aan, maar zijn ogen straalden nog altijd uit dat hij Aiden een klein kind vond. Akai had gemerkt dat Aiden liever niet meer over daarnet wou praten, dus besloot hij iets vriendelijker te doen. “Waarom zou je niet naar school gaan? Wat doe jij anders de hele tijd?” vroeg Akai rustig, maar ook redelijk onverschillig. Akai wist eigenlijk wel genoeg dat je kon doen buiten school, maar toch vroeg hij het aan de vampier, omdat hij anders niet echt iets te zeggen had.

Chyta keek hoe Aiden zijn kalmte terugwon en een normaal gesprek probeerde te beginnen. Zij had niet echt en reden om naar school te gaan al vond ze Lilos reden wel goed, maar ze was nog niet zo lang vampier en er waren nog niet echt veel dingen veranderd. En ze lette helemaal niet op op school, ze hoorde wel alles en onthoude het allemaal maar ze vond haar echte vampierleven toch boeiender. En ze wou ook eens langer dan een jaar op een plek blijven. Dat deed ze normaal altijd, maar hier kende ze nu al een paar vampiers en zelfs een weerwolf al had ze eerst niet geweten dat die echt bestonden. Ze vond het best wel aangenaam hier. "Zelfde reden als Lilo en om langer op een plaats te blijven." mompelde ze. Zo zei ze ook nog eens iets. Ze was van plan zich wat meer te moeien in het gesprek.

Aiden luisterde naar de antwoorden van de andere vampiers. Bijna allen uit de hoogte en oordelend over een ander die het anders doet. Hij zelf vond het nooit nodig om naar school te gaan, hij reisde veel en viel daarom nooit zo op. Hij had er ook nooit over nagedacht dat het goed zou zijn om naar school te gaan.
"Sorry," zei hij en maakte een "ik geef me over"* gebaar, "Ik heb er nooit over nagedacht om naar school te gaan, ik heb altijd veel gereisd. Maar aangezien ik wel van plan ben een tijdje in Forks te blijven, Sorry Sya.." Vervolgde hij met een halve glimlach "Is het wel iets om over na te denken"
Hij keek wat de groep rond, hij had wel spijt van het feit dat hij uit zijn slof schoot, zijn woede heeft hij nou eenmaal nog niet helemaal onder controle.

_{*Sorry wist niet hoe ik het anders moet zeggen, overgeef gebaar klinkt ook zo stom, haha}

Sya glimlachte vriendelijk, natuurlijke reactie. Ze had wel niet verwacht dat hij sorry zou zeggen en dat maakte haar toch een beetje vrolijk. Ze zou toch niet vermoord worden vandaag, hoopte ze. “het is niets, ik weet dat ik nogal irritant bent.” Zei sya met een lichte glimlach, terugdenkend aan al de keren dat ze andere mensen en vampiers al op de zenuwen had gewerkt. Het was een gewoonte geworden dat de meeste vampiers niet zo heel vriendelijk waren, maar meestal waren ze te bang van haar om iets te doen. En mensen waren te verbaasd over een verschijning als sya, dat ze hun irritatie meestal niet eens merkten. Al bij al was haar leven nog zonder bedreigingen verlopen, toch geen om bang van te zijn. dit was nieuw geweest. Sya was blij dat het waarschijnlijk over was en zuchtte opgelucht.

(De sorry was meer sarcastisch bedoelt, maar heeft niet haha)
Naar school? Dit moet toch echt al meer dan 300 jaar geleden zijn dat hij naar school geweest was. Dat kan nog best eens lastig worden.
" Ik denkl dat ik me maar eens in moet gaan schrijven dan.." Hij zuchtte "waar zit deze school?"
Hij keek hierbij wat bedenkelijk, hij wil in Forks blijven, dus hij moest wel.