Eerste les

Een zacht gegrom klonk uit Aiden zijn borst. "Maak me niet boos, pas op je woorden," waarschuwde hij.
Hij nam Sya in zich op, ze was klein. Ze zal best snel en sterk zijn, maar niets wat hij niet kon handelen.

Lilo keek de vampier aan met een blik van je-bent-echt-dom-hé. "Weet je, er bestaat iets, je kent het waarschijnlijk niet, maar het bestaat. Men noemt het vriendschap. En omdat jou hart, koud, kill en doods is, zal je waarschijnlijk nooit weten wat het is. Ik denk dat dat komt omdat je een lastige jeugd hebt gehad. Daar beginnen alle problemen toch? Ja, ik mag dan wel kieskeuriger zijn dan Sya, maar toch vind ik jou idee verwerpelijk. Ik zal alleen mannen opeten als ik geen keuze meer heb, maar als er een oudere vrouw in een eenzaam steegje mij tegenkomt, mag je zeker zijn dat ze sterft. Ik heb liever jongere vrouwen, maar als de kans zich aandient voed ik me, want ik wil niet dat ik uit honger gedreven een man zou moeten leegzuigen.” Lilo keek hem observerend aan. Hij werd boos, dat had ze niet verwacht. Misschien was hij niet zo onaanraakbaar als hij had geleken. Lilo wou Sya een highfive geven, maar uit professionaliteit deed ze dat maar niet.

Oe de jongen werd boos, ach wel, ze wou niet vechten maar in zijn ogen zag ze de minachting. Alsof hij haar wel aankon. Ze was er zeker van dat hij jonger was dan haar, en ze had juist gedronken dus moest het niet zo moeilijk zijn. “ik maak jou boos, giller. Beetje een heethoofd jij. Het is niet mijn probleem dat je niet tegen de waarheid kan.” Lilo begon over vriendschap, en zo was het maar net, want hoe het ook was gekomen, ze waren toch een beetje vrienden geworden. Snel keek ze even naar Chyta, die daar maar nutteloos stond te staren, daar zou ze dus ook niet veel aan hebben. Zucht.

Er verscheen een kleine lach op het gezicht van Aiden, de ironie in het verhaal van Lilo was best grappig. Net alsof haar hart niet koud, kil en doods is.
"Wat een prachtig verhaal, vriendschap, je klinkt bijna menselijk. Maar ik kwam gewoon hierheen door de geur van jullie, nieuwsgierig wat hier was. En wat krijg ik? Eén en al vijandigheid, vanaf de eerste seconde." zei hij en dacht even na. "je hebt wel gelijk, ik ga niet veel met soortgenoten om, juist om dit soort dingen."
Hij besloot de kleine driftkikker Sya maar te negeren, het leek hem alsof ze op zoek was naar een gevecht.

Oh, hij was dus gewoon nieuwschierig. "Zou jij poeslief reageren moest er plots een vampier opduiken die zijn naam niet eens wil zeggen? En als 'dit soort singen' je niet aanstaan. Wat doe je hier dan nog." Ergens hoopte Lilo dat hij niet vertrok. Toch was ze geërgerd dat ze geen naam kreeg. Je wilt je naam niet zeggen, dan noem ik je maar Freddy. Lilo had al spijt van die beslissing voordat ze was uitgesproken. Freddy, zo zou haar eerste kind noemen moest ze getrouwd zijn met Alleandro. Hij verdiende die naam niet. Naar wat was je dan nieuwschierig. Wat had je dan verwacht aan te treffen?

Chyta besloot dat het tijd werd om ook eens te reageren, tot nu toe had ze alleen nog maar staan luisteren en toekijken. Het was wel boeiend geweest. "Hoi, ik ben Chyta." zei ze duidelijk en stapte wat dichter naar de jongen toe. "Het was heel boeiend maar ik besloot dat ik me maar eens moest bemoeien. Als je even vriendelijk zou doen zou je van mij wel al een beetje vriendschap krijgen. Het zit gewoon zo dat we niet iedereen vertrouwen, logisch toch. dat zal jij wel ook niet doen." Tenzij hij echt dom was, maar ze dacht van niet. Hij leefde toch nog. Ze was eigenlijk wel benieuwd naar hem. Ze wou hem een beetje beter leren kennen.

Chyta stelde zich voor. Sya rolde met haar ogen. tot nu toe had nog niemand zijn naam gezegd, maar chyta smeet die van haar meteen in de groep. Nieuweling. Straks sprong ze er nog op, en niet om hem te vermoorden. Ach wel, als hij daardoor vriendelijker werd. “goeie zet Chyta.” Mompelde ze licht sarcastisch, al vond ze dat het verbazingwekkend was hoe rustig ze bleef

Lilo kon Chyta wel slaan. Ze stelde zich voor. Hij was een bedrijging en zij smijt haar naam naar zijn hoofd. Sya reageerde sarcastisch en Lilo gromde dat ze die mening deelde. Waarom begon ze hem ook niet meteen te kussen? Lilo vroeg zich even af hoe Freddy daarop zou reageren. En grinninkte toen

Chyta grijnsde geamuseerd naar Sya en Lilo en knipoogde toen. Ze wou hem totaal niet beginnen kussen ofzo. Ze hoopte gewoon dat omdat zij haar naam had gezegt hij dat ook zou doen. Waarschijnlijk niet maar er was een kans. "Zozo freddy, zeg jij je naam dan ook maar eens, nu weet je de mijne, ik wil de jouwe. Eerlijke deal." Ze wachtte en hoopte op een antwoord. Ze wist dat hij een bedreiging was maar dat maakte niet uit. Ze hield zich subtiel klaar om hem aan te vallen; hij zou niks kunnen doen.

“ik vind freddy een goede naam, waarschijnlijk veel mooier dan zijn echte naam.” Sya was iets meer gerustgesteld, ze zou hem toch niet bespringen. Tenzij om te vermoorden. Niet dat haar tactiek zo goed was, maar wie weet hielp het wel, waarschijnlijk niet. maar wie weet. Ze hoopte alleen niet dat Chyta er gewoon op zou vliegen zonder na te denken. dat zou fout zijn, en zo logisch

Aiden bekeek de drie vrouwlijke vampiers. Snauwen op elkaar, en toch een gezamenlijk front maken. Best apart.
Hij moest lachen om de reactie van Chyta. Naief en direct, toch had ze het dit keer wel bij het goede eind. Hij kwam niet om ze te vermoorden. Oké, misschien alleen die kleine driftkikker kon het verwachten als ze zo door bleef gaan. En oké misschien die andere ook wel, omdat ze zo verdomd koppig is. Maargoed, eigenlijk is het dus niet zijn intentie om een gevecht aan te gaan, onrust stoken daarintegen is zijn specialiteit.
Hij besloot Chyta de hand te schudden, hij stak zijn hand uit. Gewoon, om de reacties van de rest te peilen. "Hoi Chyta, ik ben Aiden." zei hij koel en rustig. "En als ik weg moet gaan," Hij keek met een schuin oog naar Lilo, "Hoeven jullie het alleen maar te vragen."

Chyta keek verrast naar aidens hand. Dat had ze niet verwacht. Ze keek eens naar zijn gezicht en besloot dat hij geen gevecht wou dus raakte ze lichtjes zijn hand aan met haar vingertoppen. Ze wist dat het niet echt leek op de hand schudden zoals met Lilo zou gedaan hebben. Maar ze vertrouwde Aiden nog niet genoeg om haar hand in de zijne te leggen als hij dan begon aan te vallen zou ze zeker verliezen, anders had ze nog een kans. Ze lachtte toen ze hem zag kijken naar Lilo terwijl hij zei dat hij zou weggaan als we het vroegen. Ze geloofde niet dat hij het echt zou doen. Ze wou ook niet dat hij weg zou gaan, dit zou nog amuzant kunnen worden dacht ze. "Ik vond Freddy toch leuker dan Aiden." zei ze lachend.

Sya gniffelde om Chyta haar reactie. De vampier zou wel niets doen, of hij had het al gedaan. of, hij zou Chyta toch niets doen. Sya twijfelde, zou ze haar naam nu ook moeten zeggen. Aiden vond haar duidelijk niet aardig, maar erger kon het voor haar toch niet worden. “ik ben Sya dan maar.” Mompelde ze twijfelachtig. Als hij echt slecht was, kon ze haar naam dan nog veranderen. Daar moest ze maar eens over nadenken, misschien Gemma, een lelijke naam maar wie zou haar daar op zoeken. Ach ze zou er wel een zoeken als het nodig was. misschien zou dat niet meer zo lang duren, slik.

Lilo zuchte. Waarom gaven ze niet meteen hun hele biografie? "Wel, het bos is van iedereen, je gaat en staat waar je wilt, mijn zaak niet." Iets geïntereseerder keek ze hem aan. Hij had iets interesants... Hij leek alles te willen testen, zonder dat het hem echt kon schelen. Hij was bovenal zeer chill. hij leek alles onder controle te hebben zonder daar moeite voor te doen. Hij straalde macht uit. Dat stond haar wel aan... Maar aan de andere kant was dat ook een inorm gevaar.

lilo zuchtte, ze was het dus duidelijk niet eens met het geven van de namen. Gemma zou het niet worden, misschien april, die naam stond haar wel aan. en niemand gaat een chinese vampier zoeken op de naam april. Wat was een naam nu ook. Sya deed niets anders dan rondtrekken en ze kon daar nu ook meteen weer mee beginnen als dat nodig was. niemand zou haar vinden, met haar normale naam of niet. ze kon zich weer 400 jaar afsluiten van elke vorm van leven. Nee, je kon niets misdoen met je naam te zeggen, lilo was gewoon te achterdochtig.

Aiden moest lachen om de reacties. Vooral die van Lilo, eigenwijs. Hij ontmoette de blik van Lilo.
" Sya, chyta en?.." zei hij en trok een wenkbrauw omhoog.

Lilo had niet verwacht dat hij meteen haar naam zou vragen. Ze was even van haar stuk gebracht, maar liet haar niet doen. "Wel, omdat jij Freddy geen goede naam vind, mag je mij zo noemen. Ik ga mij niet door een mooi gezicht en lichaam laten vangen, mijn vertrouwen moet je winnen." Ze vroeg zich af wat hem bezielde om zo frontaal haar naam te vragen. Maar de directe aanpak werkte wel. Ze had bijna haar naam erruitgefloept.

Aiden grijnsde om Lilo haar opmerking. Dus, leuk koppie en lichaam? "Ben je altijd zo koppig? Maargoed, ik zal mijn best doen. En bedankt Fred,"zei hij luchtig.

"Koppig zou ik het niet noemen, eerder voorzichtig." Lilo ging niet in op het feit dat hij haar Fred noemde. Fred is ook niet mis, toch prefereerde ze Freddy. Maar dat maakte nu niet uit, het was irrelevant, en niet haar naam. hij zei het toch alleen maar om haar uit haar schelp te lokken, maar dat zou niet lukken. Lilo besefte dat dat niet echt klopte, hij had de situatie nog steeds goed in handen. Lilo vond er niets aan

Aiden vond dit gedoe met Lilo erg komisch. Hij wilde haar wel uit de tent lokken.
Hij liep weer wat rondjes om het stel heen. Achter lilo bleef hij staan. "noem hoe je het noemen wilt, ik noem het koppig, maargoed, jou regels. Wat kan ik doen zodat je me vertrouwd? Je niet vermoorden? Zei hij en ging verder met zijn ronde.

Lilo lachte spottend, maar hoopte dat hij niet merkte dat haar nekhaar rechtstond. "Alsof het je zou lukken om mij te vermoorden. je bent wel zeer vol van jezelf." Ze was er zeker van dat hij dat niet zou doen, maar dat maakte hem nog niet te vertrouwen.

Aiden grinnikt zachtjes. Hij voelde haar spanning. "ik ben vol van mijzelf? " zei hij met een grijns, [color=white]"ik denk dat jou wantrouwen meer met jou zelf te maken heeft dan met mij? Of heb ik het nu mis, Fred? Vervolgde hij terwijl hij nog steeds zijn rondjes ijsbeerde.

"'Ow, en als je me toch zo goed kent Aiden, wat houd me dan tegen van jou te vertrouwen?" Lilo hoopte dat ze niet te gespannen overkwam, ze hoopte dat hij niet teveel het gevoel had dat hij alles over haar te zeggen had. Het liefst van al zou ze nu heel snel weglopen. Maar dat kon ze niet, Hij integreerde haar.

Ook Aiden weet niet waarom hij er nog staat. Maar hij vind het wel grappig hier, en voor. Nu heeft hij toch nergens anders waar hij heen hoeft en als deze drie hem echt weg wilde hebben hadden ze dit al lang gezegd. " Wat jij niet vertrouwd in mij?" hij stak ondertussen nog een sigaret op, " misschien is het dat je geen hoogte van mij kan krijgen? Je hebt in een ding gelijk gehad, ik ben over het algemeen op mezelf,
dat had je goed geraden. Maar verder frustreerd het je dat je me niet kan doorzien."Hij zweeg even. Tenminste, dat denk ik. Zeg het me alsjeblieft als ik het mis heb."

Chyta was weer zwijgend aan het toekijken, dat vond ze beter dan zich de hele tijd te mengen in gesprekken. Dat lilo haar naam niet wou zeggen begreep Chyta wel; zij was het eerst ook niet echt van plan geweest, maar ze had er wel Aidens nieuwsgierigheid mee gewekt. Ze glimlachtte even naar hem. Danzij hem kwam er nog wat meer leven in de brouwerij. Toen hij zijn sigaret opstak snoof ze even. ze haatte rokende mensen. Ze keek even vuil naar hem, hij was een vampier waarom moest hij roken? De stank kwam in haar neus en keek vuil naar de sigaret.